Valbescherming
Persoonlijke beschermingsmiddelen tegen vallen
Op zoek naar valbescherming? Dan bent u bij Total Protex aan het juiste adres. Valbeveiliging is verplicht voor werknemers die op hoogte werken. Total Protex biedt u een uitgebreid assortiment aan van valbescherming oplossingen voor diverse vraagstukken.
EN 361:2002 - INTERNATIONALE NORMERING VOOR HARNASGORDELS
EN 361 is de norm die wordt toegepast op Full Body Harnesses, ontworpen om de gebruiker in stand te houden en de lading te verspreiden bij een fall arrest scenario (nadat een periode van vrije val wordt stopgezet).
Dynamische prestatie
Deze test probeert het gedrag van een harnas in een real life scenario na te simuleren. Door het harnas aan een schoktest te onderwerpen met een lading die groter is dan wat het in gebruik zou ervaren.
Bijzondere aandacht wordt besteed aan de hoek waarop de gebruiker in geval van een val wordt gehouden. De harnassen zijn voorzien van een 100kg massieve torso-dummy, welke is bevestigd aan een 2 meter lang en 11mm dik bergklim touw die verbonden is met een stevig verankeringspunt en een 4 meter vrije val maakt.
De test wordt tweemaal op elke harnas uitgevoerd, een keer vanaf de hoofd-up positie, eenmaal van een hoofd-down positie . Om de test te kunnen doorstaan, moet het harnas de dummy vasthouden nadat beide vallen in een positie van niet meer dan 50 graden van de staande positie.
Krachttesten
KRACHTTESTEN die bekend staan als trekproeven worden gebruikt om de breeksterkte van de gehele producten te meten, inclusief harnas en lanyards.
Trekkrachten worden meestal tenminste 3 minuten toegepast om ervoor te zorgen dat de breeksterkte van het product groter is dan de kracht die door de norm wordt gespecificeerd. Deze zijn gebaseerd op een veiligheidsfactor van 6kN, waarbij KN gelijk is aan Kilonewtons een meting van kracht.
• Harnassen zijn onderhevig aan 15kN wanneer in opwaartse richting en 10kN in een neerwaartse richting.
• Lanyards worden onderworpen aan 22kN of 15kN tussen de bevestigingspunten, afhankelijk van de gebruikte materialen.
Corrosieweerstand
Het doel van deze test is om te bewijzen dat metallische componenten die worden gebruikt in valbeschermingsmiddelen, een minimale weerstand tegen milieustorrosie (in het bijzonder roest) kunnen weerstaan.Om dit te bewijzen worden metaalcomponenten gedurende 24 tot 48 uur in een afgesloten kamer geplaatst en onderworpen aan zoutwatermist die is ontworpen om roest in onbeschermde metalen te veroorzaken. Vervolgens worden ze onderzocht op roest en functie.
EN 795:2012 Personal fall protection equipment – Anchor devices
En795 heeft betrekking op apparatuur welke bedoeld zijn om de interface te vormen tussen het valbeveiligingssysteem (harnassen, vanglijnen, intrekbare vanglijnen enz.) En de constructie. Deze kunnen de vorm hebben van enkele bouten, slings, deadweight-apparaten of ankersystemen (rails of kabels). Om te voldoen aan deze eisen wordt de apparatuur onderworpen aan 3 testen, namenlijk een dynamische prestatie test, een krachttest en een corrosieweerstand test:
Dynamische prestaties: Ankerinrichtingen worden onderworpen aan een reeks valproeven uitgevoerd op de apparatuur zoals bedoeld, in elke beoogde gebruiksrichting. Dit kan vaak een reeks testen betekenen waarbij het apparaat op een aantal verschillende substraten is getest. Dit kan vaak betekenen dat er op zeer grote schaal getest moet worden, omdat apparaten moeten worden geïnstalleerd zoals ze zouden worden gebruikt (vaak om dakoppervlakken of structuren te bemonsteren). De vereiste testen zijn afhankelijk van de klasse van het apparaat.
Krachttesten: Hele ankerproducten worden onderworpen aan trekproeven. Deze krachten liggen gewoonlijk tussen 12 kN en 18 kN, afhankelijk van het type anker. Trekkrachten worden gedurende ten minste 3 minuten aangebracht en vastgehouden, om te verzekeren dat de breeksterkte van het product groter is dan de kracht die wordt gespecificeerd door de standaard.
Corrosieweerstand: Metaalcomponenten die worden gebruikt in valbeveiligingsapparatuur worden onderworpen aan een neutrale zoutsproeitest die bedoeld is om een minimale weerstand te bieden tegen corrosie van de omgeving (specifiek roest). Producten worden bewaard in een afgesloten kamer met een zoutwatermist, die roest kan veroorzaken in onbeschermde metalen. Producten worden onderworpen aan twee perioden van 24 uur blootstelling, gescheiden door een droogperiode van 1 uur, en onderzocht op roest en functioneren daarna.